Kerk te Gerkesklooster

De kerkvoogd leidt mij rond vandaag

opent een kastdeur waarachter een trap

de donkerte indaalt van dode eeuwen.

De kerkzaal zelf is schemerig en laag

de muren bloot de banken bruin:

een psalm sterft hier door ademnood.

We klimmen omhoog. Op zolder rekwisieten

voor het geloof: de lege kribbe

de engeltjes van bordkarton.

In een hoek staan we stil bij een met doeken

toegedekte houten kinderbaar. Wij wijzen

elkaar in binten de resten van nesten –

Atze van Wieren

Ik wens alle mensen van goede wil

vreugdevolle feestdagen en

voor 2024 gevulde kribbes en nesten.

Atze van Wieren