Kerk te Gerkesklooster
De kerkvoogd leidt mij rond vandaag
opent een kastdeur waarachter een trap
de donkerte indaalt van dode eeuwen.
De kerkzaal zelf is schemerig en laag
de muren bloot de banken bruin:
een psalm sterft hier door ademnood.
We klimmen omhoog. Op zolder rekwisieten
voor het geloof: de lege kribbe
de engeltjes van bordkarton.
In een hoek staan we stil bij een met doeken
toegedekte houten kinderbaar. Wij wijzen
elkaar in binten de resten van nesten –
Atze van Wieren
Ik wens alle mensen van goede wil
vreugdevolle feestdagen en
voor 2024 gevulde kribbes en nesten.
Atze van Wieren